معماری پارامتریک یا به بیان بهتر روش طراحی مقداری یکی از جریان های آوانگارد معماریه که حدودا در دهه اخیر شروع به رشد کرده و در سطح بین المللی پایان نامه های زیادی روی این موضوع کار شده و افرادی مثل پاتریک شوماخر شریک زاها حدید به تئوری پردازی درباره اون پرداختن.

این روش در طراحی وابسته به نرم افزار های کامپیوتری است و رشد خودشو مدیون همین نرم افزار هاست. اگر بخوایم تعریفی از این روش داشته باشیم می تونیم بگیم که روش پارامتریک سعی می کنه به کمک سیستم های کامپوتری و ماتریس ها و روش های ریاضی، روند پیچیده فکرکردن که به صورت ناخودآگاه انجام میشه رو خودآگاه کنه.معماری پارامتریک در حیطه های خاصی کاربرد داره و قرار نیست همه پروژه ها مثل کار های حدید یا گری بشه که کمی در اصالت پارامتریک اونا شک وجود داره. ریاضی همیشه بخشی از معماری بوده ( اگر هندسه رو زیر شاخه معماری بدونیم) و این دانش روز به روز پیشرفت کرده و از جنبه های مختلف به معماری کمک کرده از سازه تا برنامه ریزی و یا فرم یابی.